Jak sterować przepływem zdarzeń, korzystając z instrukcji warunkowej „jeżeli”?

Instrukcja warunkowa „jeżeli” „if”

if ( warunek logiczny )
{    
   ... wykonaj gdy warunek jest spełniony ...
} 
else 
{    
   ... wykonaj gdy warunek nie jest spełniony ... 
}

Prawidłowy zapis instrukcji warunkowej składa się z kilku stałych elementów

• słowo kluczowe if
• warunek logiczny umieszczony w nawiasach okrągłych (  ) 
• skrypt do wykonania, gdy warunek logiczny jest spełniony. Skrypt ten objęty jest nawiasami klamrowymi { } 

W tym miejscu można zakończyć instrukcję warunkową, chyba że chcemy obsłużyć również sytuację, gdy warunek logiczny nie jest spełniony, wtedy dopisujemy

• słowo kluczowe else
• i skrypt do wykonania, gdy warunek nie jest spełniony. Skrypt ten objęty jest nawiasami klamrowymi { } 

Przykład praktyczny

if ( [Kwota netto] >= 10000 )
{
    ForwardCase([Akceptujący],"Akceptacja finansowa");
}
else
{
    ForwardCase("Księgowość","Księgowanie");
}

Przeanalizujmy powyższy przykład instrukcji warunkowej

• występuje w nim słowo kluczowe if
• w nawiasach okrągłych ( )   umieszczono warunek logiczny, który sprawdza czy [Kwota netto] jest większa lub równa 10000.
• w nawiasach klamrowych { } umieszczono skrypt, który zostanie wykonany gdy warunek logiczny będzie spełniony. Jest to funkcja ForwardCase() z odpowiednimi parametrami
• zastosowano słowo kluczowe else, aby obsłużyć sytuację gdy warunek logiczny nie będzie spełniony
• w nawiasach klamrowych { } umieszczono skrypt, który zostanie wykonany gdy warunek logiczny nie będzie spełniony. Jest to również funkcja ForwardCase() z odpowiednimi parametrami

Warunek logiczny

Warunek logiczny, poprzez działania wykonane na swoich argumentach, przyjmuje w wyniku wartość logiczną true (prawda) lub false (fałsz). Przykładowo

1 == 2

• Wynikiem jest false, ponieważ jeden nie równa się dwa.

10 > 5

• Wynikiem jest true, ponieważ dziesięć jest większe od pięć

Operatory porównania w warunkach logicznych

Proszę zwrócić uwagę na operatory porównania. W skryptach AMODIT używamy następujących operatorów porównania.

• • ==  ( podwójny znak równości )   – równe
  • !=   ( wykrzyknik i znak równości ) – nierówne
  • >    ( znak większości) – większe od
  • >=  ( znak większości i znak równości ) – większe lub równe
  • <    ( znak mniejszości ) – mniejsze od
  • <= ( znak mniejszości i znak równości ) – mniejsze lub równe

Przykłady praktyczne

[Miasto] == "Warszawa"

• warunek logiczny będzie spełniony gdy pole o nazwie [Miasto] będzie zawierało tekst „Warszawa”

[Osoba akceptująca] != ""

• często stosowana konstrukcja dla sprawdzenia czy pole nie jest puste, tzn czy zawiera jakąkolwiek wartość. Ten przykład sprawdza czy pole [Osoba akceptująca] nie jest puste.

W AMODIT  ten sposób sprawdzenia !=””, czyli nie jest puste, jako ciąg znaków stosuje się do większości typów pól, nie tylko do pól tekstowych. Można tak sprawdzić np czy pole typu data nie jest puste [Data sprzedaży] != „”

Spójniki logiczne

Warunki logiczne mogą być łączone. Do tego celu służą spójniki logiczne. W Amodit stosujemy następujące spójniki logiczne:

• &&  ( podwójny znak ampersand, et) – spójnik logiczny i
• ||     ( podwójny znak pipe, kreska pionowa) spójnik logiczny lub

używamy również negacji

• !       ( wykrzyknik) – operator logiczny negacja

Przykład praktyczny

if ( [Kwota netto] >= 10000  ||  [Kontrahent] == "ABC sp. z o.o." ) 
{     
     ForwardCase([Akceptujący],"Akceptacja finansowa"); 
}
 else 
{    
    ForwardCase("Księgowość","Księgowanie"); 
}

• W tym przykładzie sprawa zostanie skierowana do akceptacji finansowej dla każdej faktury powyżej 10000 oraz zawsze gdy kontrahentem będzie spółka ABC (bez względu na kwotę) – użyto operatora lub ||

if ( ![Czy faktura korygująca?] )
{
    ....
}

• w przykładzie użyto znaku ! jako negacji oraz pola na formularzu o nazwie [Czy faktura korygująca?], które jest typu „tak/nie”. Ten zapis należy czytać w następujący sposób „jeżeli nie jest to faktura korygująca”

Słowa kluczowe true, false

W AMODIT używane są słowa kluczowe oznaczające wartość logiczną

• true prawda
• false fałsz

Prześledźmy to na przykładzie

if ( [Czy faktura korygująca?] == true )
{ 

 .....

}

if ( [Czy faktura korygująca?])
{ 

 .....

}

Oba przykłady są tożsame. Warunek logiczny można zapisać jako [Czy faktura korygująca?] == true albo po prostu jako [Czy faktura korygująca?], ponieważ pole [Czy faktura korygująca?] jest polem typu „tak/nie” czyli już samo zwraca wartość logiczną true albo false.